Buharlı çekiç aslında bugün de dövülen demire biçim vermede kullandığımız türden bir şahmerdandı ama buhar makinesiyle çalıştırılıyordu.
Bir demir çerçeveye dikey olarak yerleştirilmiş silindir içinde hareket eden çekiç benzeri bir pistondan oluşuyordu. Merkezi çekiç pistonu, silindirin alt kısmına hemen bitişikteki kömürlü kazandan yüksek basınçlı buhar verilince kalkıyordu. Çekiç kalkınca, dövülmesi gereken metal bir demir beşiğin üstüne yerleştiriliyordu.
Silindirin alt kısmındaki buhar bunun ardından bir yoğuşturucu yardımıyla hızla boşaltılıyor ve yerçekimiyle birleşince çekicin metalin üstüne hızla inmesini, böylece onu istendiği gibi biçimlendirmesini sağlıyordu. Aynı anda silindire üst kısmından yüksek basınçlı buhar veriliyor, böylece çekicin iniş hızı daha da artırılıyordu.
Basit çalışma ilkesine rağmen buharlı çekiç, metal işleme sanayinde büyük başarı elde etti ve makinelerin başka makineleri, yapıları ya da bileşenleri hızla üretmesini sağladı. Dahası, buharlı çekiçte kullanılan teknoloji ilk otomatik şahmerdanın da aralarında bulunduğu bir dizi diğer mekanik araçta kendine yer buldu ve kazık çakma işlemi saatlerden dakikalara indi.
Buharlı Çekiç Teknolojisi
Valfler: Çekici kaldırmak için silindirin altından, inişi hızlandırmak için de silindirin üstünden buhar veriliyor.
Silindir: Silindirde düşey olarak inip kalkan çekip pistonu bulunuyor.
Çekiç: Demirden yapılmış olan çekiç tonlarca ağırlıkta.
Çerçeve: Büyük bir metal çerçeve, çekiç pistonunu ve silindiri yerden yüksekte tutuyor.
Yatak: Biçimlendirilmesi gereken metal, çerçevenin ortasındaki demir yatağa yerleştiriliyor.
Kaynak: How It Works