Yaklaşık 110.000 yıl önce son buzul aşaması başladığında insanlar Avrupa, Asya ve Kuzey Amerika’yı keşfetmeye başlamışlardı. Bu aşamaya genellikle özel ad şeklinde “Buzul Çağı” denir. Birçok insan buzullardan kaçabilecek kadar güneyde yaşıyordu ama bazıları şiddetli sıcaklık düşüşüyle mücadele etmek zorunda kaldı. Üç seçenekleri vardı: göç etmek, uyum sağlamak veya ölmek.
Başka bir insansı tür olan Neandertaller de soğukla mücadele ediyordu. Bunlar insanlardan daha bodur, önkolları ve incikleri daha kısaydı. Bu özellikler vücut ısılarını korumalarına yardım etmiş olabilir. Neandertaller basit barınaklar inşa ediyor, hayvan derilerini battaniye gibi kullanıyor ve odunla ateş yakarak ısınıyorlardı. Hava iyiyse kızıl geyik avlıyorlardı ama hava soğudukça ren geyiğine geçtiler. Sonunda arazi donunca güneye göç ettiler.
Bununla birlikte, insanlar Neandertallerde olmayan bir şeye sahipti: ileri teknoloji ve gelişmiş iletişim becerileri. En şiddetli soğuklardan kaçmak için güneye göç ettiler ama bazıları yine de soğuk havalara ve zorlu ortamlara maruz kaldı. Odun kıt olduğunda kemikleri yakmayı öğrendiler, daha karmaşık barınaklar inşa ettiler ve uzak mesafelerde mal takas ederek sosyal çevrelerini geliştirdiler.
İnsanlar bir araya gelip keskin aletler kullanarak mamut ve mastodon gibi büyük hayvanları avladılar. Büyük hayvanlar, emekleri karşılığında daha fazla kalori almalarını sağlıyordu. Hayvanların etini yedikten sonra derilerini dikerek kendilerine kıyafet yapıyorlardı. 20.000 yıl önce “buzul maksimum” aşamasına gelindiğinde Neandertaller yok olmuştu ama insanların zekası ve yaratıcılığı bu soğuk aşamayı atlatmalarını sağladı.
Kaynak: How It Works