Celera 500L, özel uçaktan ziyade kanatlı bir metal yumurtaya benziyor ama görünüşüne aldanmayın. Bu ve benzeri gibi uçaklar hava yolculuğunun geleceği olabilir. Otto Aviation tarafından üretilen Celera 500L’yi şirketin kurucusu ve eski roket bilimci William Otto tasarladı. Otto’nun amacı hem daha ucuz hem de daha çevre dostu bir uçak tasarlamanın mümkün olduğunu havacılık endüstrisine göstermekti. Celera 500L ikisinin de mümkün olduğunu kanıtlıyor.
Cessna Citation XLS gibi jet yakıtlı özel uçaklar, atmosfere binlerce kilogram karbondioksit saçıyor. Örnek olarak, uçuşta kullanılan jet yakıtı, litre başına yaklaşık 2,10 kilogram karbondioksit üretiyor. Üç saatlik bir uçuşta XLS saatte 955 litre yakıt yakarak yaklaşık 6.030 kilogram karbondioksit açığa çıkarıyor. Oysa jet motoru yerine güçlü bir pistonlu motor barındıran Celera 500L, benzer uçaklara göre sekiz kata kadar daha az yakıt tüketiyor. Otto Aviation’ın sıfır emisyon hedefini daha da ileriye taşımak için motor ayrıca biyodizel uyumlu.
Bu uçağı bu kadar tasarruflu yapan şey yalnızca motoru değil, aynı zamanda şık ve aerodinamik tasarımı. Celera 500L, uçakların havadaki hareketine karşı koyan aerodinamik sürtünme kuvvetinin fiziksel etkilerini epey azaltacak şekilde tasarlanmış. Uçağın “laminer akış”ını artırmak üzere uçağın şekli daha aerodinamik hale getirilmiş. Bir uçağın laminer akışı ne kadar iyi olursa o kadar az sürtünme yaşanıyor ve sürtünmeye karşı koymak için daha az yakıt gerekiyor. Celera 500L şimdiye kadar 31 başarılı test uçuşu gerçekleştirdi. Otto Aviation önümüzdeki üç ila beş yıl içinde sertifikasyonun sonraki aşamalarına geçmeyi ve ardından uçağı ticari olarak üretmeyi umuyor.
NASA’nın Yeni Kanatları
Celera 500L, havacılık endüstrisini daha sürdürülebilir hale getirmeyi amaçlayan tek uçak projesi değil. NASA da bu konuda çalışmalar yapıyor. Bunlardan biri de Transonic Truss-Braced Wing (TTBW) konsepti. Bu uçakların kanatları çok uzun ve ince ama destek kirişlerine ihtiyaç duyuyorlar. Testler, böyle bir kanadın sürtünmeyi azalttığını ve 500L’nin tasarımıyla aynı prensipleri kullanarak yakıt tasarrufu sağladığını (bazı TTBW uçak modellerinde %9’a kadar) gösteriyor. NASA, rüzgâr tünellerinde tasarımın farklı versiyonlarını test etti ama bu teknolojinin 2030’dan önce hazır olması beklenmiyor.
Kaynak: How It Works