Bisikletler yol alma konusunda şaşılacak kadar verimlidir. Sıradan otomobillere bir bakın. Bunlar yakıtı yanma yoluyla harekete dönüştürür ama benzinin ancak % 20-25 kadarı yararlı kinetik enerji haline gelirken gerisi atık ısı ve kirli madde olup çıkar. Oysa sıradan bir bisiklet, bacaklarınızın uyguladığı kuvveti % 90 verimlilikle harekete çevirir.
Fakat tıpkı motorlu taşıtlarda olduğu gibi, Tour De France tarzı yol yarışı ya da düz yolda gezinti için tasarlanmış bir bisiklet, yolun olmadığı engebeli arazide gitmek için tasarlanmış bisikletten çok farklıdır. Arazide bisiklete binmenin güçlükleri (engebeli zemin, ıslak ve kaygan çamur, dik iniş ve çıkışlar) yüzünden dağ bisikletlerinin diğer bisiklet türlerinden çok daha dayanıklı olması gerekiyor.
Bir dağ bisikletiyle yol bisikletini yan yana koyunca aradaki farkları söylemek kolay. Dağ bisikletlerinin lastikleri üç ya da dört kat daha geniş ve dişleri daha derin. Dağ bisikletlerinde önde ve bazen arkada süspansiyon, çoğu zaman iki kat daha fazla vites, daha kalın bir kadro ve disk fren yer alıyor. Yol bisikletine binen kötü bir bisikletçi bile düz yolda, dağ bisikletiyle giden birini rahatça geçebilir çünkü yol bisikletleri çok daha hafif ve lastikleri daha pürüzsüz. Ancak hataya göz açtırmayan arazi koşullarında dağ bisikletinin üstüne yok.
Vites Farkı
Pedalları hangi hızda çevirebileceğinizi bisikletin eğimi belirler. Bu elbette yokuş yukarıyken düz yola kıyasla çok daha zordur, o yüzden de dağ bisikletlerinde daha kolay sürmenizi sağlayacak dişli oranları sunmak üzere farklı boyutlarda çok sayıda dişli yer alır. Örneğin 27 vitesli bir sistemde arkada üç, önde dokuz dişli bulunur ve dişli oranın değiştirmek aynı hızda pedal çevirirken daha az ya da daha çok yol almanızı sağlar. Böylece dik yokuşları tırmanabilir ya da yokuş aşağı inişleri avantaja çevirebilirsiniz.
Kaynak: How It Works