NASA‘nın Cassini sondası 2004’te Satürn’e ulaştığından beri, halkalı gezegenin küçük iç uydusu Enceladus, tüm Güneş Sistemi‘nde en yoğun şekilde incelenen ve tartışılan dünyalardan biri haline geldi. Bu ilginin nedeni, güney yarım küresindeki çatlaklar boyunca uzaya çıkan dev su bulutlarının keşfedilmesiydi. Bu aktivite, uydunun buzlu kabuğunun hemen altında gizlenen sıvı suyun kesin bir işareti olarak değerlendiriliyor.
Cassini’nin gelişinden önce çekilen, uydunun alışılmadık derecede parlak bir yüzeye ve karla kaplı gibi görünen kraterlere sahip olduğunu gösteren görüntüler nedeniyle Enceladus’da tuhaf bir şeyler olduğundan şüpheleniliyordu. Bununla birlikte, uyduda keşfedilen buz fışkırmaları ile (Cassini bir tanesinin içinden geçtiğinde keşfedilmişti), Enceladus’un aktif bir dünya olduğunun muhteşem bir kanıtı oldu.
504 kilometrelik bir çapa sahip olan ve kaya/buz karışımdan meydana gelen Enceladus, Satürn sistemindeki birçok komşusu gibi, milyarlarca yıl önce donmuş olmalı. Ancak, Satürn ve daha büyük bir uydu olan Dione arasında kaldığı için üzerindeki kütleçekimsel çekişmenin neden olduğu gelgit kuvvetleri, Enceladus’un içini sıcak ve aktif tutuyor. Bu durum onu yaşam arayışı açısından ana hedef haline getiriyor. Su buzunun çoğu geri düşüp yüzeyi kaplarken, önemli bir kısmı da zayıf kütleçekiminden kaçıyor ve Satürn’ün yörüngesine giriyor. Burada, Satürn’ün ana halkalarının en dıştaki ve en uzağı olan simit şeklindeki “E Halkasını” oluşturuyor.
Kaynak: All About Space