Nazilerin Zombi Askerleri

İçerikte bahsi geçen uyarıcı maddeler, insan sağlığına ve psikolojisine son derece zararlıdır. Yapılan içerik, herhangi bir teşvik ya da özendirme maksadı ile değil, tamamen bilgilendirme adına derlenmiştir.

İkinci Dünya Savaşı’nın en şiddetli zamanlarında, Alman doktorlar en büyük amaçları olan süper askerleri yaratabilmek için mahkumlar üzerinde deneyler yapmayı sürdürdüler. Berlinin kuzeyindeki Sachsenhausen kampında, aynı zamanda kristal meth olarak da bilinen bir uyarıcı olan metamfetaminden, D9 kod adlı, Pervitin isimli bir hap üretildi.

Alman askerleri bu hapı içtiğinde -30 derece havada üşümüyor, acı hissetmiyor, verilen emri bilinçsizce yerine getiriyorlardı. Sırtlarında onlarca kilo yük ile kilometrelerce hiç yorulmadan yürüyüp ve 36 saate kadar hiç uyumadan durabiliyorlardı. İşte Nazilerin istediği tam olarak buydu, askerlerini bilinçsiz süper askerlere çevirmek.

Nazilerin Zombi Askerleri, Süper Askerler

Yürüyen Ölülerin Şafağı

İlk olarak Polonya çıkarmasındaki askerler üzerinde denenen pervitin, Nazi doktorlarının araştırmalarına göre yorgunluktan baygınlık geçirecek duruma gelen askerleri, 1 saat gibi kısa bir sürede ayağa kaldırmış, kendilerini enerjik, korkusuz ve dinç hissetmelerini sağlamış.

Dönemin müttefik devlet askerleri arasında çıkan Zombi Asker efsanesinin kaynağı bu haplardır. Çünkü cephede pervitin kullanan askeler vurulsa bile hiç acı hissetmiyor, ölümcül bir yara almadığı sürece kalkarak savaşmaya devam ediyorlardı. İlacın işe yaradığını gören Naziler, Fransa işgali sırasında cepheye 35 milyon ilaç sevkıyatı geçekleştirdi.

Halkın Çikolatası

I. Dünya Savaşı sonrasında Alman ekonomisi büyük darbe almış ve Alman halkı çökmüş durumdaydı. II. Dünya savaşı sırasında da durum bundan çok farklı değildi. Pervitin, sadece cephedeki askerler tarafından değil, aynı zamanda uzun saatler boyunca çalışmak zorunda olan insanlar tarafından da kullanılmaya başlandı.

Hatta bu ilaç çikolataların içlerine koyulup marketlerde satılıyordu. Böylece uyarılmak isteyen Almanlar bir parça çikolata yiyerek günlerine zinde bir şekilde devam edebiliyorlardı.

Yolun Sonu

1941 yılında pervitin kullanımı toplum arasında yasaklandı. Fakat cephede günlerce bu ilacı kullanan askerler çoktan bağımlı olmuşlardı. Askerlerin uyuşturucu bağımlılığından gelen yoksunluk sendromu’nu yaşamamaları için cepheye ilaç gönderilmeye devam edildi.

Toplamda 200 milyon ilaç sevkıyatı oldu. Bu deney, II. Dünya Savaşı’nın sonlanması ve Nazilerin yenilmesiyle beraber, ardında on binlerce yıkık beyin ve uyuşturucu bağımlısı askerler bırakarak tarihte karanlık bir sayfa olarak yerini aldı.