NASA‘nın Uzay Mekiği yerine kullanacağı Orion Uzay Aracı bizi Ay’a ve ötesine nasıl taşıyacak?
NASA‘nın yapımını sözleşmeyle teknoloji şirketi Lockheed Martin’e devrettiği Orion uzay aracının birincil hedefleri Uluslararası Uzay İstasyonu‘na mürettebat ve kargo taşımanın yanı sıra, neredeyse 50 yıllık bir aradan sonra Ay‘a astronot getirip götürmek. Araç ilk test uçuşunu 2014’te yaptı.
Orion mürettebat modülü, ilk astronotları Ay‘a taşıyan Apollo Komuta Modülü’ne tasarım ve görünüş açısından benziyor. Dünya‘nın atmosferine yüksek hızla giriş için en emniyetli en güvenilir yapı olan 70 derece eğimli aynı üst kısma sahip olsa da aracın hacmi Apollo modülünün üç katı. Orion modülünün çapı 5 metre. Uluslararası Uzay İstasyonu ve Ay görevleri için hafifçe değişmekle birlikte, Orion’un yük ve mürettebat dahil toplam kütlesi 9.000 kg civarında. Apollo modülünün üç kişilik kapasitenin aksine bu araç dört ila altı astronot taşıyabiliyor.
Mürettebat modülüne bağlı olan hizmet modülü itki, elektrik gücü, iletişim ve su/hava depolama için kullanılıyor. Hizmet modülünün bir çift açılır güneş paneli var. Fırlatma gerçekleştikten sonra açılan paneller, karanlıkta güç depolayan bataryalara ek olarak kullanılıyor. Orion mürettebat modülü gibi hizmet modülü de iki modülün birbirine uyumlu olması için 5 metre çapında ve 3700 kg kütlesine ek olarak 8300 itici barındırıyor.
Hizmet modülünün 33.000 newton itki sağlayan motoru birbirine temas ettiği anda tutuşan ve böylece ateşleyiciye gereksinim duymayan hipergolik itici yakıtlar olan monometil hidrazin ve azot tekroksit kullanıyor. Bu yakıtlardan farklı olarak soğutmalarının gerekmemesi ve oda sıcaklığında saklanabilmesi. Hizmet modülünün her yanında yer alan toplam 24 itici roket, ana itici roketten 30 kat güçsüz olmakla birlikte modülün istenen yöne dönmesini sağlıyor.
Dünya‘ya iniş sırasında Orion mürettebatı paraşüt ve hava yastığı kombinasyonu kullanarak denize ya da karaya yumuşak iniş yapacaklar. Hizmet modülü uzayda ayrılacak ve atmosferde parçalanacak. Orion mürettebat modülüyse Dünya‘ya giriş sırasında astronotları aşırı ısıdan korumak için yanarak eriyen ısı kalkanı haricinde en az on kez kullanılabilecek.
Kaynak: NASA, ESA, How It Works