Radyo dalgaları, radyo frekansı ile gerçekleşen elektromıknatıssal dalgalar olarak adlandırılır. Bakır tel gibi somut bağlantılar kullanmadan, atmosfer içerisinde veri taşınmasına olanak sağlarlar. Radyo dalgalarını diğer elektromıknatıssal dalgalardan ayıran özellikleri, genel olarak uzun dalga boylarıdır.
Radyo dalgaları, elektromanyetik spektrumda (tayfta) en büyük dalga boyuna, yani en küçük frekansa sahip dalgalardır. 1800 yıllarında Heinrich Hertz radyo dalgalarının varlığını, indüksiyon bobininde üretilen dalgaların başka bir noktadaki anten tarafından elde edilmesini gözlemleyerek ispat etmiştir.
Radyolarda istediğimi kanala geçiş yaptığımızda aslında radyo dalga boyunu da ayarlamış oluruz. Radyo, elektromanyetik dalgalar olan radyo dalgalarını toplayarak mekanik dalgalar olan ses dalgalarına dönüştürür.
Doğal dalgalara örnek verecek olursak başlıca şimşek diyebiliriz.. Ayrıca astronomik gök cisimleri de dalgalar göndermektedir.
Şehir şebekesinden elektriğin geçtiği kablolar aslında radyo dalgaları kaynağıdır. Aşağıdaki şekilde formülünü görebilirsiniz.
Işık hızında ilerleyen elektromanyetik dalgalar da, şehir şebekesindeki gibi 50-60 Hz arası standart frekans değerleri için dalga boyu hesap edildiğinde, 5000-6000 km arası dalga boyları oluşur, yani bunlar da elektromanyetik spektrumun radyo dalgaları bölümüne düşer.