Triyas ormanı döneminde kuzey ve güney kutuplarında hava daha ılımandı. Daha kuru hava sayesinde devasa ormanlar ortaya çıktı. Bu ormanlardaki ağaçların çoğu 300 milyon yıl önce ortaya çıkan kozalaklı ağaçlardı. Ayrıca bu dönemde ilk memeliler ortaya çıkmaya başlamıştı.
Yüksek kuzey ve güney enlemlerinde kömür yataklarının bulunması; bu bölgelerin, çöllere ev sahipliği yapan düşük enlemlerden çok daha nemli olduğuna işaret ediyor. Böylece sık orman benzeri bitki örtüleri oluştu.
Bu sık ormanlarda Effigia gibi rauisuchianlar ve Plateosaurus gibi sauropodomorflar yaşıyordu Plateosaurus, uzun boynu ve ağırlığa dayanıklı kemik yapısı sayesinde ayakta durabiliyor, böylece diğer otçul dinozorların erişemediği yükseklikteki bitkilerle beslenebiliyordu.
Triyas döneminde okyanuslar ve kıtalar değişmeye başlıyordu. Deniz seviyelerinin düşük olması nedeniyle süperkıta Pangea’nın yüzölçümünün en geniş olduğu dönemdi. Pangea kuzeye doğru kaymaya ve saat yönünün tersine dönmeye başladı, sonunda parçalandı ve Dünya bugünkü haline biraz daha benzedi. Orta-Geç Triyas dönemine ait fosiller, denizlerin ve okyanusların bu dönemde gelişmeye başlayan çok sayıda deniz sürüngenine ve ammonite ev sahipliği yaptığını gösteriyor.
Triyas Ormanı Dönemi
Ağaçlar: Bu ormandaki ağaçların çoğu uzundu ve yaprakları sertti. Kışın yapraklarını dökmüyor, hep yeşil kalıyorlardı.
Buz Yok: Kuzey ve güney kutupları bile ılımandı. Bugünkü Antarktika ve Arktik gibi buzla kaplı değillerdi.
Tatlı Su: Nehirler taze içme suyu sağlıyordu.
Yiyecek: Bazı Triyas otçulları iki ayak üzerinde duruyordu ve uzun boyunları vardı. Bu sayede yüksek ağaçlardaki daha yüksek yapraklara erişebiliyorlardı.
Çimen: Triyas döneminde hiç çimen yoktu. Toprak, eğreltiotu ve yosun gibi küçük bitkilerle kaplıydı.
Kaynak: Dinozorlar